Пешкі, на веласіпедах, аўтобусах і машынах — сотні пілігрымаў зноў прыбылі ў невялікае мястэчка Будслаў, каб пакланіцца перад абразом Багародзіцы. Карэспандэнты Onlíner пабывалі на фэсце і падрыхтавалі маляўнічы фотарэпартаж
Будслаў — месца з даўняй гісторыяй, і шматлікія пілігрымаў цягнуцца сюды недарэмна. Паводле паданняў, у XVI стагоддзі перад манахам-бернардынцам, што жылі тут, з'явілася Дзева Марыя. Чуткі пра гэта неўзабаве разнесліся па наваколлі, і людзі пачалі прыходзіць да святога месца. З цягам часу сюды прывезлі шанаваную ікону Маці Божай, а пазней узвялі велічны барочны касцёл, які відаць здалёк — далёка за межамі мястэчка.
У 1990-х гадах храм атрымаў тытул Basilica minor — Малой базылікі. Такі статус надаецца святыням, якія маюць асаблівае гістарычнае і духоўнае значэнне. Саму ікону, якую лічаць цудатворнай, у знак пашаны ўпрыгожылі Папскай каронай.
Будслаўскі фэст — духоўнае свята ў гонар іконы Багародзіцы — у 2018 годзе быў уключаны ў Спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА.
Штогод на фэст збіраецца мноства турыстаў, але галоўныя ўдзельнікі — пілігрымы: людзі, якія пешшу або на роварах пераадольваюць дзясяткі, а то і сотні кіламетраў, каб дабрацца да Будслава.
З рэлігійнага пункту гледжання пілігрымка — гэта духоўнае падарожжа, падчас якога чалавек імкнецца знайсці адказы на важныя для сябе пытанні і прынесці ў Будслаў асабістыя малітвы, просьбы. А з візуальнага боку — гэта арганізаваная калона вернікаў, што ідуць уздоўж дарогі. Са сцягамі, харугвямі, яны чытаюць малітвы і спяваюць псальмы.
На працягу ўсяго шляху пілігрымы ночаць у вёсках: або ў палатках, або ў мясцовых жыхароў, якія гасцінна прымаюць іх на начлег. Харчуюцца ўсе цэнтралізавана: ежу прывозяць на спецыяльных машынах ці гатуюць у палявых умовах — на выязной кухні.
Ідуць звычайна ўлегцы — з адным заплечнікам. Астатнія рэчы вязе фура, якая суправаджае пілігрымку на ўсім маршруце.
Сёлета самай шматлікай стала Маладзечанская пілігрымка — разам з ёй шлях прайшлі больш за 360 чалавек. Сярод іх — каля 50–60 католікаў з Расіі, якія прыехалі разам са сваімі святарамі і епіскапам Клеменсам Пікелем з Саратаўскай вобласці.
А самай працяглай стала пілігрымка з Баранавічаў: яе ўдзельнікі пераадолелі 293 кіламетры. Усяго гэтым разам ў Будслаў пешшу і на роварах прыбылі 2484 пілігрымы — на 502 чалавекі больш, чым летась.
Найбольш кранальны момант для многіх пілігрымаў — уваход у будслаўскі касцёл. Шмат хто праходзіць апошнія метры на каленях і не можа стрымаць слёз.
У Будславе многія пілігрымы традыцыйна спыняюцца на начлег на старым аэрадроме, дзе для іх разбіваюць палаткавы лагер. Тут усталёўваюць біятуалеты, прывозяць кантэйнер з пітной вадой і арганізуюць станцыю для зарадкі мабільных тэлефонаў.
Бліжэй да вечара ў Будславе становіцца шматлюдна. Хтосьці накіроўваецца за касцёл, каб паспавядацца ў спецыяльна ўсталяваных палатках, іншыя ўдзельнічаюць у вячэрнім набажэнстве. А нехта прыехаў проста «патусавацца»: гуляе па кірмашы, дзе можна знайсці літаральна ўсё — ад імянных лыжачак да «лабубу» і іншых мяккіх цацак.
Адзін з самых атмасферных момантаў першага дня — працэсія з копіяй іконы Маці Божай перад начным набажэнствам.
Каля поўначы вернікі запальваюць свечкі і разам з япіскапамі, ксяндзамі, манахамі ў працэсіі абыходзяць будслаўскую плошчу. У нейкі момант агеньчыкі зліваюцца і ператвараюцца ў адно вялікае залатое мора.
У суботу фэст працягнуўся. Ён завяршыўся пасля пасля абеду, калі пасля імшы пілігрымы паступова пачалі раз’язджацца па дамах, паабяцаўшы сустрэцца тут жа роўна праз год.
Наш канал в Telegram. Присоединяйтесь!
Есть о чем рассказать? Пишите в наш телеграм-бот. Это анонимно и быстро
Перепечатка текста и фотографий Onlíner запрещена без разрешения редакции. ng@onliner.by